-

dan zal ik je bezingen, indachtig wat er was
muren zuchten niet meer onder gezamenlijk gesprekstof
de haren zijn met borstel verdwenen

de gedachte waaruit we beiden voortvloeien
overwogen in twee CV’s vol mijmeringen
geschreven in sms-jes en gebundeld

ik schreef je ooit, op papier
pas als de regen het beton vormt
maar je begreep me niet

verspreid horten en stoten er nog zinnen
ze hangen aan de spijkers in de muur
slingeren aan het rag in de hoek

en breken uiteen op het lege laminaat
dat je voor me achterlaat.