wanneer de kluis bedropen is
met een kille illusie? Het vlies van
geborgenheid geen rekbare elasticiteit
blijkt te bezitten, maar uitgedroogd
overgeleverd is aan een brandgang
bij het ouderlijk huis.
Tussen de vier verwekkers zijn er twee gestorven. Zij uit goud opgetrokken
fluisteren nog woorden. Op de jongens-
kamer biggelen druppels naar de
sponningen die houvast bieden aan
het raam waardoor ik kijk.
De charlatan kleurt zijn schrijven
naar niets dat ooit verandert.
In zijn kluis ligt het goud naar zijn weten.
en bezijden de waarheid bedruipt hij
zich met het onvolprezen vertrouwen
in zijn vader- en moederland
