Het is niet het smeersel van de nacht
Die mij in mijn halfslaap houdt
En waarheidsgetrouw mengt, vriend
Hoewel ik slecht slaap, zoals je ziet
Zoveel purper zag je nooit nietwaar?
Zijn het geen waanideeën van mij
De bezichtiging van een doelloos brein
Het zal jou intrigeren; al die connecties
en verhaallijnen die maar buitelen
Je ziet vast, ze hebben geen einde
Kennen geen ultiem definitief, ze
Zijn gebaseerd op elke mogelijkheid
Oneindig verstrengelen ze, draaien
als haring om de simpele kern
en zoeken feitelijk naar antwoord, vriend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten