De erfenis van Joost en Lotje
Joost en Lotje
zaten in het hoge gras bij opa. Om beurten staken ze gras in hun neus en
niesten. Hun gegiechel was te horen vanaf het terras waar opa zijn
welbespraaktheid toonde. Een borrel te veel. Zijn secretaresse, met wie hij
inmiddels twee jaar getrouwd was bleef bijschenken en wij hadden onze poging
naar huis te komen allang gestaakt.
Opa stak van wal met zijn groteske beeldspraak en stond op bij het aanzetten
van zijn woorden: ‘70 meter hoog was dat gebouw en ik stond daar dus op een
richel. Ik gooide de televisie in één keer naar beneden en schreeuwde wat
verwensingen naar het gepeupel beneden. Toen draaide ik helemaal door. 1965, ik
dacht er toen niet aan om ooit kinderen te krijgen, laat staan te trouwen.
Drank, jongen, dáár draait het om.’ Hij nam een slok van zijn wijn en genoot
zichtbaar.
Zwierend met zijn armen riep hij: ‘toen kon je nog neuken wat je wilde, iedereen
deed het met iedereen.’ Nu hij daar zo stond zag ik even de gelijkenis. Mijn
vrouw zegt dat altijd: ‘Je lijkt op hem.’
Ik luisterde niet meer en keek naar de secretaresse die twee jaar ouder was dan
ik. Haar borsten zaten in een strakke witte blouse en haar billen bolden in
haar kokerrok. Een grijze. Haar benen glommen in het zomerlicht. Blonde haren
zaten slordig opgestoken. Ze leek in functie.
Ik schrok pas op bij de pets op haar billen die haar sommeerde weg te gaan om
iets te knabbelen te halen. Ik dronk mijn glas leeg en volgde haar naar de
keuken, waar ze gehurkt iets uit de oven haalde. Ik verwonderde me over de
pasvorm van haar kleren. ‘Kan ik iets doen?’ vroeg ik maar. Ik kon niets doen,
het hoefde niet, zei ze. Ook goed, dacht ik en ik liep met de handen in mijn
zakken terug naar de tuin.
De kinderen hadden een ander spelletje gevonden en zaten achter bij het zwembad
met een vangnetje bladeren van de bodem af te vissen. Mijn vrouw keek naar ze
en mijn vader staarde naar zijn glas. Hij leek te proberen zijn complete huis
weerspiegeld te krijgen in de oppervlakte van de drank.
‘Je hebt een mooie vrouw’ zo ging hij voort toen ik weer zat. ‘Wat dat betreft
lijk je op je vader, je hebt oog voor schoonheid. Ze heeft lekkere borsten en
goede heupen. Dat neukt best lekker lijkt me. Jacqueline naait ook lekker. Ze
vindt het geil als je haar kont omhoog trekt en dan likt.’ Hij nam een slok van
zijn wijn, en nog één. Mijn vrouw probeerde uit alle macht haar aandacht bij de
kinderen te houden. Ik zag het aan haar. Ze had deze woorden niet willen horen.
Toen er afgebakken stokbroden op tafel kwamen en de soesjes plaatsmaakten voor
smeersels, nam mijn vader Jacqueline op schoot en kneep ongegeneerd in haar
borsten. Ik keek weg, nam een slok van mijn drank. Mijn vrouw nam een slok van
haar drank.
Rijden mochten we niet meer.
De kinderen waren blij. Wij dronken ons blij. Iedereen was blij en Jacqueline
was in functie.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8OJh7g30XXUBF7_MNgUY20WaMUTRPBNdZdngVJZadHqiNMLNTVCP3wXPpXvA7OT2xBWbJjkdn1i7C4FCbfgHNejaMF-7HDfTKgueeKKIcvoqj_hpSNZVC3765fwJN0hc139civNaZtZxt/s640/cropped-gras1.jpg)
Ik hoop voor jou niet dat je op je vader lijkt. Het was wel lachen!
BeantwoordenVerwijderen