De enorme muur:
Weliswaar lief, kun je er niet overheen kijken
Weet je niet wat daarachter
-ook al wil
je zo graag
Juist dat
Je stompt je knokkels aardig op onmacht
De muur beweegt niet mee, lief, ook als je schopt
Of krabt of je hoofd tegen de stenen slaat
De stapel stenen draagt mijn naam
Al dan niet gevormd door spuitverf
En verwarmd door de zon
Ik mag nieuw zijn in je tuin
Staan in het licht
Maar als je omvalt
Mag je op mij leunen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten