vrijdag 6 juli 2012

Easter Egg

Een easter egg of paasei is een grap of een verborgen boodschap die in een computerprogramma, een film, een website, een computerspel, een dvd, een cd (hidden track), een plaatje of een boek verwerkt is. Net als bij echte paaseieren zitten deze snufjes verborgen en moet ernaar gezocht worden. (bron Wikipedia)

Maar hoe zit dat in het echte leven? Zou het bijvoorbeeld mogelijk kunnen zijn dat ik een easter egg ben, een grapje van iemand, geplaatst op een plek waarvandaan ik niet mag opvallen. Geplaatst in het leven zelf, daar voor uw vermaak als u me vindt. Mij links laten liggen, omdat de vondst slechts uw doel was.

Dat alleen ik in de veronderstelling ben dat de camera’s op mij gericht zijn, om de beste shots van me te maken, de muziek die gecomponeerd wordt voor mijn Soundtrack of Life; dat ik iemand ben die de blikken van andere probeer te vangen met zelfspot en het bespottelijk maken van het leven zelf; de tragiek en eenzaamheid die ik wil beschrijven. Kan het zijn dat ik me dat inbeeld.

Nee toch?

Want ik ben een individu, weliswaar een einzelgänger die zich overal kortstondig thuis kan voelen, maar nooit onzichtbaar voor het blote oog, toch?

Ik twijfel.

Hoe meer ik nadenk over het begrip Easter Egg, het gebbetje van de regisseur, de schrijver, de band die met hun hidden-track nog even het hele conceptalbum onderuit haalt, hoe meer ik me bedenk, dat ik niet meer ben dan een in het leven verstopt alledaags dingetje, die menigeen niet opzal vallen.

Natuurlijk zijn er mensen die er prat op gaan mij te vinden, maar als ik al zei, als ik gevonden ben is de lol er af. Men zal niet gaan wijzen naar derden en zeggen daar zit hij. Daar zit het verstopte paasei des levens. Want van dat leven krijg je niet zomaar een program, er moeten dingen geheim blijven. Tenzij de ander ook een paasei is zonder dat door te hebben. Dit paasei blij om zijn vinger te wijzen en te zeggen ik vond het paasei. Zie mij hier, ik kwam uit. Ik val op. Ik ben.

Het is de mens en zijn hang naar aandacht. Wij zijn in eerste instantie allen verstopt, als ei of als boom in een bos.

Omdat wij met zo velen zijn valt het verstoppen niet meer op.

Dus als u ben ik ook een paasei.
Lijkt mij.

Als je doordenkt, zijn wij dus ook het gevonden Higgs-Deeltje, en dat…
Dat is dan weer groots.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten