Dit is mijn dank
Het is mijn ongeloof die mij de ogen opent
Purper klopt daarachter
Het houten hoofd geheven en trots
Waar zwevende aardbeien, blokhout, bruggen bouwt
De tapijten aanstipt
Waar des Doolhof Cehavé, uw koninkrijk
Waar wandelend trots zwelt en aanhoudt
De bomen passeert
Waar ik beviel uit uw slokdarm en spraak kreeg
Waar lampen nooit kappen met schijnen
Haar insteek en af laten gaan
Als kolonie van mieren uw schouwers
-aan noten, genot en uw smaak
Waar ieder een ander bevlekte
Daar grootsheid mij nu overstijgt
Waande ik me in elders
Water of vliegend of zo
Het was zonder schroom euforisch
En jij maakt dat gewoon.
Dus dit.
Dit is mijn dank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten