Geef me sokken en een schaar
de naald en draad: ons verval
je droge mond maakt geen geluid
sokken stoppen met praten
deels uit angst naar ik nu begrijp
We liggen op de bank
met zweethanden doe ik mijn verhaal
je knikt alleen met grote ogen
weg ben je al lang
Je striemen geel: haat
Je vond mijn wollige taal altijd al
Je ogen lieverd, zijn glazig
Je weet dat ik je mis
Een polsbeweging bevestigt alleen
mijn hand in je oude sok
Geen opmerkingen:
Een reactie posten