woensdag 1 april 2015

Sollicitatie: Programmamaker Lezen en Literatuur

Programmamaker Lezen en Literatuur


Geachte heer, mevrouw,

Hoe vaak zal het nu gebeuren dat op het juiste moment, de juiste dingen je onder ogen komen? Iets dat je ziet, registreert en voordat die registratie eenmaal ingedaald is, spelen de radertjes in je hoofd al in op de mogelijkheden die dat ‘iets’ je te bieden heeft –en jij dat ‘iets’.

Deze ochtend, ik was net wakker, zag ik in mijn mailbox een functie voorbijkomen die bij me past. Alsof iemand een functiebeschrijving had geschreven speciaal voor mij. Naadloos. 1 op 1. Een huwelijk dat wel zou passen. Een functie die mij een rijker mens zou maken, een functie waarvan ik zeker weet dat ik een meerwaarde ben. Competenties, liefde en wil borrelden op en streden om het hardst in mijn nog slaperige hoofd. Ik dronk een koffie en probeerde rustig na te denken. De juiste woorden voor een brief. Hoe is mijn CV? Zouden er heel veel kandidaten zijn? (waarschijnlijk wel). Kortom heerste er een opwinding die ik niet getemperd kreeg. Misschien nog steeds niet.

De functie die ik wens te bekleden is die van Programmamaker Lezen en Literatuur bij de bibliotheek Midden-Brabant, Tilburg. De bibliotheek is met een kentering bezig, ze zijn een weg ingeslagen om een meerwaarde te zijn in een digitaal tijdperk. De primaire doelstellingen verschuiven met de tijd mee, dat is prijzenswaardig, dermate dat ik daar mijn steentje aan bij wil dragen. Niet alleen uit liefde voor de literatuur en het lezen, maar eveneens omdat ik vind dat de bibliotheek een groot goed moet zijn in een verschuivend landschap. De rots die de bibliotheek in mijn jeugd is geweest (Blyton, Dahl, Hartman, Brusselmans, Mulisch etc.) zou het voor iedereen moeten zijn en blijven.

De vraag die ik mij stelde was; hoe krijg ik die liefde, mijn competenties en de absolute wil in een brief? Kort en zakelijk, een tikkeltje informeel en toch persoonlijk? Ik kan u zeggen dat ik die vraag nog niet heb kunnen beantwoorden. Wel heb ik gezeten om die brief te schrijven, mijn motivatie staat min of meer. Ik zal die motivatie alleen moeten herschrijven, het enthousiasme wint het nu van de ratio.

Tijdens de koffie die ik dronk kreeg ik het volgende idee. Waarom zou ik mijn enthousiasme beteugelen en plaatsen in een zakelijke vorm? Waarom zou ik niet juist dat enthousiasme inzetten om aan te tonen dat ik de geschikte kandidaat ben voor de functie die ik ambieer te bekleden? En welk risico loop ik als ik de opwinding niet beteugel? Een risico, veronderstel ik nu, die het waard is om te nemen.

Via deze weg bied ik de bibliotheek Tilburg mijn diensten aan (uiteraard zal er een motivatiebrief en mijn bijgevoegd CV verstuurd worden.)  Ik ben Bas Geeraets, voormalig stadsdichter van Veghel, mijn liefde gaat uit naar de literatuur. Vanuit die liefde stuur ik u deze brief. Als stadsdichter heb ik mij ingezet om de literatuur een plaats te geven, ik heb dat gedaan via een vijftal literaire avonden onder de noemer VERS. Allen waren zij succesvol. Bij de Week van het Schrijven in 2013 heb ik een tweetal avonden georganiseerd vanuit de bibliotheek in Veghel. Ik heb via social media een vast (landelijk) netwerk, ben enthousiast, ondernemend, gretig, gedreven en heb de absolute wil om voor de bibliotheek te Tilburg te komen werken.

Mijn wens, en doel is, dat de mensen die mij kennen en dit lezen, dit zullen beamen. Ik hoop u op deze manier te overtuigen dat ik de juiste persoon op de juiste plek zal zijn en tijdens een gesprek hoop ik u daarvan nog meer te kunnen overtuigen.

Hoogachtend,



Bas Geeraets




4 opmerkingen:

  1. Bas heeft inderdaad via social media een vast (landelijk) netwerk, is enthousiast, ondernemend, gretig, gedreven en heeft de absolute wil om voor de bibliotheek te Tilburg te komen werken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. U heeft de juiste kandidaat gevonden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het zou een slechte grap zijn als Tilburg zo'n gedreven talent in de kou laat staan . Die stad verdient Bas's warmte.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De Tilburgse bibliotheek zou wel gek zijn als ze zo iemand liet lopen.

    BeantwoordenVerwijderen