Ik probeer je zuil te bevatten
door het marmer te slaan -te knikken
naar je volk, vrienden en zulks
Laat ik een beitel pakken en je houwen
uit de vaste massa, je contour
vangen zoals je poogt te zijn
inmiddels leun ik tegen je
kijk door de mantel heen, het
vaandel dat je immer omhult
je bent onbereikbaar, met je groepje
niet te plaatsen in je gang
zo zal ik je nooit bereiken
en juist dat...
Ik huis in andere zuilen,
ouder, rijper, ik draag een
ander dak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten