Schets eens een kleur voor me
die verwarmt, desnoods doorslaat in het 'zijn'
Schets eens een bleek meer,
waar ik ons nog voel
Schets eens een fragment
misschien van weleer
Schets eens een kleur
om het even wat
Schets wat
zodat ik weet
Schets een teken
van leven
Kras mijn huid
waar ik kan zien
Kras maar hard
door vlees naar rood
Guts en drink maar
zuig mijn 'zijn'
Eens te meer bleek
leeg als weleer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten