Het trappenhuis
Ik woonde er soms
Tijdelijk in de hoek
Ik moest tot tien tellen,
Weet je dat nog?
Toen we stil waren
De oogjes zo dichtknepen
Uit angst
Voor wat achter je kon staan
Het hele leven-
Langzaam haalt het je in
De treden waren maar
Opstapjes
Naar de verstopplaats
Waar ik je niet
Meer vind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten