woensdag 10 mei 2017

Oude Dichter

De sater -in zijn plooien reeds beton
rond tanden wijken wortels
het mos dempt zijn stem-
draagt een lach als donkere bossen

wanneer de plichtpleging
minder vaak struikelt
over oude bladeren
van een trillende scribent













Geen opmerkingen:

Een reactie posten