Rijzende ster

Het leven is mijn aquarel
lafhartig meng ik me in
willekeurige interesses
en ik adapteer

Geleidelijk vloei ik over
in jou en kijk in je kleur
vastomlijnd word je nooit
want ik stroom weg op een wens

Het spijt me ook, dat je teint
een zachtroze was, en nooit vlezig/ vast
dat ik met beide handen streek
naar de volgende verwezenlijker

van futiliteiten
en een trede hoger
je doezelde in het paars
nog wat door, maar
bij blauw was je weg

Foetsieweg waren de gedachten
de rijzende ster schreeuwt om
aandacht.