dans les cercles

Uiteindelijk roeren we ons,
Schrijven we dagen weg onder omstandigheden en
Benoemen wij hen die de namen mogen dragen:

“Maandag was het vandaag” laat ze optekenen
Niemand die haar kent –desolaat in de ruimte
Klinkt het wat krijsend, met die echo

“Donderdag” de man die diens vrijdag
-anders noemt, al is het maar omwille het
‘o zo verdiende verlof’ en bijbehorend bier

“Op zondag fluister je”, steekt ze door stilte
zwiept en zwaait deuren, alsof zij zelf de wind is:
voor de aandacht en de bejegening van dramatiek

Uiteindelijk roeren we ons allemaal

Of vermoedelijk
Kent u hen niet,
die kermen in uw vergetelheid
Die onopvallend dansen in uw volle balzaal

Naast je plassen ze in het pissoir, doch staar jij
naar een eigen ijkpunt, waar het voor jou
de dag is die je prijst, en om die reden alleen al

Beroert in cirkels













.