zaterdag 29 juni 2013

Proza

Ze heeft ogen, twee stuks die ik zelden zie
Ik zoek er naar -want ze zijn de zomer
Ook als het winter is, of desgewenst herfst

Lieverd ik bewaar je daar, stop je in een kastje
Een handig formaat, maar moloch in de kamer

Als ik dan in de ochtend rook en drink
Koffie welteverstaan, kan ik niet anders
dan de gekleurde kaften strelen

Weet ik dat zij zich verschuilt, misschien wel slaapt
tussen de papieren dekens van de boekenkast

In elk geschrift vind ik haar terug
Soms door een lang zoekwerk
Lees ik er overheen als ik moe ben

Ze is ook zo introvert, soms exponent
aan het zwijgzame, maar altijd –en dat is echt zo
Echoot ze nog wat na in mijn hoofd

Het nabootsen van liefde
Lukt soms zo goed













Bas Geeraets

Geen opmerkingen:

Een reactie posten