woensdag 25 februari 2015

De muur

De enorme muur:
Weliswaar lief, kun je er niet overheen kijken
Weet je niet wat daarachter
-ook al wil je zo graag
Juist dat

Je stompt je knokkels aardig op onmacht
De muur beweegt niet mee, lief, ook als je schopt
Of krabt of je hoofd tegen de stenen slaat

De stapel stenen draagt mijn naam
Al dan niet gevormd door spuitverf
En verwarmd door de zon

Ik mag nieuw zijn in je tuin
Staan in het licht
Maar als je omvalt


Mag je op mij leunen

vrijdag 13 februari 2015

Onderhuids



Je schrijft woorden op mijn huid; 
Ik hoor ze fluisteren, van zacht naar hard
Dragen ze inkt in onzichtbare letters

Er zijn duizenden vonken die spatten
Van binnenuit kerft zwavel kleine gaatjes

Vanuit de onderhuid naar
                         -berggebieden

Het getrainde oog heeft weet van vuurwerk dat jij ontstak
leest als braille; Kalligrafeer mijn kippenvel




maandag 9 februari 2015

Dag.

Ik kan, met mijn ogen dicht, de hoeken van dit huis tekenen
de maten van de vertrekken zitten in mijn voeten
ook met de ogen toe -ik ken het hier van haver tot gort

Boekenruggen staan als legpuzzel van een oud geluk
Ik kan ze bespelen als de piano, akkoord na akkoord
dominostenen -al lang klaar voor de val

Als ik douche is het vluchtig, ruw de handdoek
de huid een droogrood. Onrustige benen bij
de knieholten, alsof ze lopen willen -rennen zelfs

wat er hier ooit was
doet daar niet toe
                                                     -verder