zaterdag 30 augustus 2014

In haar kamers

De geur van Ylang-Ylang in mijn neus, droeg er zorg voor dat ik de kleine haartjes op mijn huid omhoog voelde wippen. De kamer waar ik was warm, de schemerdonkerte moest ik op me in laten werken om iets te zien. Er was een lichte aanraking geweest bij het binnenwandelen. Teer, langs de rug van mijn hand. De rilling die daar op volgde was mij nog onbekend. Destijds.

In het donkere hoorde ik eerst haar ademhaling en voelde het kloppen en pmpen van mijn hart. Ik nam de snelheid van mijn bloed waar en was me bijna angstig bewust van de siddering in mijn lijf. Voetje voor voetje stapte ik de kamer in. Het knarsen van mijn schoenen leek alle erotiek uit de lucht te halen. Ik schoof mijn voeten dus eerder dan dat ik stapte. Behoedzaam schoof ik voort.

Het vlekkerige zwart nam langzaam kleur aan en ik kon onderscheiden wat ik zag, een lichtstrook van tussen de gordijnen door tilde duizenden pluisjes naar het bed. Gaas van fijn witte stof was geweven boven het donkerbruine robuuste bed. Op de matras lag zij op frisblauwe dekens te wachten. Ze moet mijn schuchterheid gezien hebben. Weifelende passen.

Mijn spijkerbroek voelde slobberig aan. Ik had het gevoel dat ze elk zweetdruppeltje kon ruiken. Dat de mix met de geur in de kamer penetrant zou maken. Ze moet dat gezien hebben.

Ik keek naar haar. Haar sleutelbeenderen glommen in het licht, en haar hals leek olieachtig en zacht. Haar volle lippen waren licht geopend en het leek alsof ze me betoverde. Ik knoopte langzaam de knoopjes van mijn overhemd open, voelde hoe mijn spieren zich vormden naar het licht toen ik de stof afwierp.In mijn hemd voelde ik drang in mijn heupen om te bewegen.

Mijn knie boog zich. Zonk weg in het bed en ik zoende haar, mijn koude trillende vingers net langs haar hals. Een zucht.

Mijn handen werden fermer en mijn angst werd omgezet tot iets geheel anders.

De handen over haar zachte borsten, haar tepels. De hand in mijn nek greep steviger.

Over haar buik gleden mijn vingers, naar het maagdelijk wit van haar broekje. De twee geultjes bij de liesstreek wezen waar ik naar toe moest.

Het ging vanzelf, het afstropen van de kleren, de zoenen op de zachte huid. De dijen, de welvingen, het vocht wat ik vond. De oase die ik betrad, het ritme, de zoetheid, ons zweet.

Mijn schouders werden breder toen ik mijn gewicht had verplaats, mijn kuiten gespannen, ik werd een man.

De nagels in mijn rug begroeven zich op zoek naar mijn bloed, toen ik dieper in haar zonk, de rollen omdraaide, de jongen de man werd. Waar zij kronkelde onder mij, waar ik haar –ingegeven door mijn lust- anders neer had gelegd, een opgetrokken been, de ronde zachte billen tegen mijn buik. Op mij met deinende borsten boven me.

Zonder een woord gezegd te hebben was ik hier beland.
In een nacht die geen einde zou kennen.

Omdat ik hem nog steeds herleef. 16 jaar lang en het er nooit van kwam

Geen opmerkingen:

Een reactie posten